และแล้วฤดูกาลเอเอฟสี่ก็มาถึงบทสุดท้าย กับคอนเสิร์ท The Best Of True AF4 ซึ่งรวมเอายี่สิบนักล่าฝันมาขึ้นเวทีร่วมกันอีกรอบ ที่ Indoor Stadium หัวหมาก
อย่างที่ได้เกริ่นไว้ ฉันตัดสินใจไปดูเพราะคิดว่าไหนๆก็ติดตามมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ไปอีกสักทีละกัน แถมได้ดูโชว์เด็ดๆที่เคยพลาดไปทั้งของพี่นัท และของน้องแจ๊คด้วย
คอนเสิร์ทคราวนี่จัดขึ้นที่ Indoor Stadium หัวหมาก ที่ซึ่งฉันเคยไปดู Take That เมื่อสิบเอ็ดปีที่แล้ว ว่าแต่ใครจะไปจำทางได้ล่ะจริงมั้ย ดังนั้น ก็เหมือนอย่างเคย ฉันเช็คเส้นทางกับพี่ชายล่วงหน้าก่อนเพื่อจะได้ไม่หลง โชคดีที่การเดินทางราบรื่นดี ฉันไปถึงที่หมายห้าโมงครึ่ง เรียกได้ว่าถึงตั้งแต่ไก่โห่มากๆ คนก็ยังไม่เยอะเท่าไร
ในเมื่อมีเวลาเหลือเฟือ ฉันเดินเล่นไปตามซุ้มต่างๆ ซึ่งดูเผินๆจะเหมือนงาน Wedding Fair มาก เพราะซุ้มจะจัดกันเป็นคู่ๆ คู่แรกที่เห็นเด่นมาแต่ไกลคือคู่พี่น้องชาวเหนือนัท-ต้อล ถัดมาเป็นคู่ของศุภรดา-วิวิศน์ ฝั่งตรงข้ามจะเป็นโรมิวโอกับจูเลียตโป่ง ส่วนของน้องแจ๊คที่ซุ้มจะใหญ่กว่าของคนอื่นประมาณสองเท่า ทำเอาซุ้มของน้ำฝนตกขอบไปเลย ส่วนของคนอื่นก็มีประปราย
ฉันว่าคอนเสิร์ทวันนี้ก็พอดูสนุกนะ ที่ทำแปลกคือระหว่างเล่นคอนเสิร์ท จะมีการรับบริจาคทางโทรศัพท์ด้วย ทำให้นึกถึงคอนเสิร์ทการกุศลของบรรดาแม่บ้านทหารบก
ถ้าจะถามว่าวันนี้ชอบการแสดงของใครมากที่สุด ฉันว่าลำยองของมิวสิคนี่กินขาด ดิวกับเพลงไม่มีใครรู้ก็ดีเกินคาด ของลูกโป่งนี่รักษามาตรฐานไว้สูงอยู่แล้ว และสุดท้าย แน่นอนว่าต้องเป็นโชว์ของน้องแจ็ค กับเพลงเพียงกระซิบ ซึ่งมีลูกเล่นเพิ่มขึ้นเยอะกว่าคราวก่อน อีกทั้งยังมีคืนกำไรคนดูด้วยท่ากระดกก้นอีก ทำเอาบรรดาป้าๆหัวใจแทบวาย
แน่นอนว่าผู้ชนะผลโวตคือน้องแจ๊ควีสอง ขวัญใจมหาชน สงสัยอาจเป็นเพราะคนอยากทำบุญร่วมกับน้องเขาเยอะนะ ชาติหน้าจะได้มาเจอกันอีก ฉันก็ทำบุญกับเขาไปด้วยเหมือนกันแหละ แต่ไม่มากเท่าไร ไม่ได้อยากไปเที่ยวขนาดนั้น ก็วันลาพักร้อนจะหมดแล้วนิ ฉันอยากให้น้องเขาได้นะ เพราะรู้สึกสงสารที่เขาต้องออกจากบ้านเร็วเกินไป ปัจจุบันยังไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงว่าเกิดจากอะไร แต่ฉันก็มั่นใจว่าน้องเขาต้องดังไม่แพ้ใครในรุ่นแน่นอน ก็แฟนคลับเยอะออกขนาดนั้น
ช่วงหลังแอบชอบน้องตี๋ด้วย รู้สึกว่าพอเป็นคู่หูกับแจ๊คแล้วมันดูลงตัวดี ต กับ จ ฮิฮิ
เอาล่ะ ขอจบเรื่องเอเอฟอย่างถาวร กลับเข้าสู่โลกแห่งความจริงกันเสียที จะว่าไปก็ใจหายเหมือนกันนะเนี่ย