หายไปอีกแล้วกว่าหนึ่งปี รู้สึกแย่จริงๆที่ไม่ได้เขียนอะไรอย่างต่อเนื่อง สงสัยเป็นไปได้ว่าตั้งแต่ซื้อไอแพดตอนเดือนสิงหา ชีวิตก็เปลี่ยนไป ยอมรับเลยว่าหมกมุ่นกับ facebook และเล่นinternetมากกว่าช่วงก่อน แถมยังติดเกมส์ในไอแพดอีก ด้วยความที่มันเบา พกพาสะดวก เลยทำให้ชีวิตผูกติดกับมันไปเลย
แต่จะว่าไปชีวิตเมื่อปีที่แล้วก็ไม่ได้มีอะไรหวือหวา หนักๆก็ยังคงเป็นเรื่องงานที่เยอะขึ้นเรื่อยๆ แถมยังต้องมาทำงานนอก เป็นหัวหน้าชมรมคลับภาษาเยอรมันอีก
แต่พูดไป ปีที่แล้วก็มีเรื่องที่ต้องสูญเสียสองอย่าง อย่างแรกคือการที่นวลกลับบ้านไปแล้ว ไม่มาอีกเลย (ตอนหลังได้โทรคุยกันถึงรู้ว่านวลไปแต่งานกับเด็กอายุ 25! ) อย่างที่สองคือการสูญเสียโซ้วโกวอย่างกระทันหัน ด้วยเส้นเลือดในสมองแตก โซ้ยโกวอยู่รพ.ประมาณสองเดือนก็เสีย ทำให้เรารู้สึกเลยว่าชีวิตคนนี่มันไม่แน่นอนจริงๆ
ปีๆนึงมันผ่านไปเร็วมาก ปีนี้ ปี 2012 แล้ว เป็นปีที่เค้าว่ากันว่าโลกจะแตก เป็นปีที่เราอายุ 33 เป็นปีที่เราทำงานกับบริษัท7 ปี นานจริงๆ
การมานั่งอ่านโพสแรกตั้งแต่ปี 2007 ทำให้รู้สึกว่าชีวิตเราแต่ละช่วงเวลาก็มีเรื่องราว อารมณ์ อะไรไม่เหมือนกันเลย บางอย่างก็รู้สึกว่าความคิดความอ่านของเราเปลี่ยนไป ก็แน่ล่ะ คนเรามัวต้องโตขึ้นเรื่อยๆอยู่แล้วล่ะ
ตลกดี ย้อนกลับไปอ่านโพสตอนไปบริจาคเลือดครั้งที่สอง ในขณะที่วันนี้ เราไปบริจาคเลือดเป็นครั้งที่17 แล้ว ดูสิว่าเวลามันผ่านไปยาวนานแค่ไหนแล้ว
