สงกรานต์ปีนี้นอกจากจะไม่ได้ไปไหนแล้ว แถมยังจะต้องเป็นแจ๋วอีก เพราะว่านวลขอกลับบ้านเกือบสิบวัน หลังจากต่อรองวันกลับอยู่นาน ฉันก็ยอมให้เขาไป แต่ฉันเองก็แอบกังวลเหมือนกัน เพราะนวลไม่เคยกลับบ้านมาหลายปีแล้ว แต่ก่อนก็ยังมีแม่บ้านสองคนเสมอ นี่หมายความว่าฉันกับน้องชายต้องดูแลทำความสะอาดบ้านและหากินเองจนกว่านวลจะกลับ ส่วนตัวฉันเองฉันน่ะเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว แต่เจ้าน้องชายสิ แอบอดห่วงไม่ได้ ไหนจะมิมิอีกฉันเลยต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ตื่นแต่เช้าไปตลาด ซื้อของกินมาให้น้อง ทำความสะอาดห้อง ล้างห้องน้ำ เจ้าน้องชายก็ทำหน้าที่ได้ดีทีเดียง ช่วยล้างจาน เอาขยะไปทิ้ง ถูพื้นด้วย ไม่น่าเชื่อนะเนี่ยว่าจะทำได้
ผ่านไปครึ่งทางแล้ว พรุ่งนี้ฉันต้องเข้าไปทำงานแล้ว น้องต้องอยู่บ้านคนเดียว ฉันหวังว่าเราสองคนจะอยู่รอดปลอดภัยจนกว่านวลกลับมานะ
