สุขสันต์วันแม่

ในที่สุดก็ถึงเทศกาลวันแม่อีกปีนึงแล้ว ถ้าจะถามความรู้สึกของคนที่แม่ไม่อยู่แล้วอย่างฉันเนี่ย อืม...ก็คงตอบว่าเฉยๆนะ ที่จริงฉันก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรที่ไม่ได้มีโอกาสให้ของขวัญให้แม่หรือพาแม่ไปเที่ยวเหมือนกับคนอื่นๆ ฉันแค่ลำบากใจนิดหน่อยเวลาจะปฏิเสธคนที่พยายามตื้อเอาดอกมะลิหรือของขวัญวันแม่มาขาย ไม่เว้นแม้แต่ในที่ทำงานฉันเองนะ เขาคงมองฉันด้วยสายตาตำหนิเหมือนฉันเป็นลูกอกตัญญู แค่ของซื้อให้แม่ยังทำลังเลอีก ฉันขี้เกียจที่จะต้องมาอธิบายเหตุผลทุกครั้งหรอกว่าฉันไม่มีแม่ที่จะให้ของแล้วนิ พูดไปเดี๋ยวจะหาว่าฉันทำตัวน่าสงสารซะอีก

อย่างที่เขาพูกกันว่าการรักแม่เนี่ยไม่จำเป็นต้องรอถึงวันแม่หรอก เราสามารถที่จะบอกรักแม่ได้ทุกวัน ไม่ว่าจะด้วยคำพูดหรือการกระทำ

ตอนที่แม่ยังอยู่ ฉันก็ไม่ได้อ้อนอะไรกับแม่เท่าไรหรอก ยิ่งบอกรักนี่ไม่เคยเลยมั้ง รู้สึกกระดากเขินน่ะ แต่ฉันจะแสดงความรักโดยการเป็นลูกที่ดี ไม่สร้างปัญหาให้พ่อแม่ ตั้งแต่เด็กจนเรียนจบโท ฉันทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุดเสมอมาโดยที่พ่อแม่ไม่ต้องมาจ้ำจี้จ้ำไชอะไรเลย เวลาฉันจะทำอะไร ฉันจะคิดถึงพ่อแม่ก่อนเสมอว่าเรื่องนี้จะทำให้ท่านลำบากใจหรือไม่สบายใจรึเปล่า

เมื่อนึกถึงแม่ ฉันมักจะนึกถึงสิ่งที่ท่านสอนอยู่เป็นประจำ เช่นให้เป็นคนรู้จักให้ มีน้ำใจ และช่วยเหลือผู้อื่น ซึ่งฉันก็นำมาปฏิบัติอยู่ตลอดนะ ถ้าใครทำไม่ดีกับเราแม่ก็จะบอกให้ช่างเขาเถอะ เพราะเราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้หรอก เราทำของเราให้ดีที่สุดละกัน นอกจากนี้แม่ก็ยังสอนให้รู้จักเกรงใจผู้อื่น และก็สอนให้ฉันเชื่อผลของบาปบุญคุณโทษ

ทุกครั้งที่นึกถึงคำสอนของแม่ ฉันก็เข้าใจว่าที่จริงแม่ไม่ได้หายไปไหนหรอก แม่อยู่กับฉันตลอดเวลา ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน คำพูดของท่านก็ยังอยู่ในใจของฉันเสมอ

ฉันก็แค่หวังว่าช่วงเวลาที่แม่ยังอยู่ ฉันคงจะไม่ได้ทำอะไรให้ท่านผิดหวังนะ ฉันรู้แต่เพียงว่าฉันทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว สำหรับฉันเองคงจะไม่มีอะไรติดค้างในใจแล้วล่ะ