การเดินทางของความรัก

ภาพประกอบ: เมืองGengenbach Germany ที่ฉันเคยอยู่เกือบสองปี

เมื่อวานฉันได้รับอีเมลที่เหมือนกันถึงสามครั้งส่งจากคนสามคน เป็นลิงค์เกี่ยวกับคลิปวีดีโอการขอแต่งงานออนไลน์ของชายหญิงคู่หนึ่ง โดยในสามเมลนั้นมีหนึ่งเมลที่มีข้อความเขียนเน้นว่าโรแมนติกมากๆ

ดูจากในคลิปก็พอเข้าใจอารมณ์ของคนที่อยู่ ณ ที่นั้นว่าตื่นเต้นดีใจเพียงใด คนดูบางคนก็อาจมีอารมณ์ไปด้วย โดยเฉพาะคุณผู้หญิง คงอดคิดไม่ได้ว่าชาตินี้จะมีคนทำแบบนี้ให้เราบ้างไหมนะ พอดูจบฉันกลับรู้สึกเฉยๆนะ ไม่ได้ซาบซึ้งโรแมนติกไปกับเขาเท่าไร คือ ถ้าเป็นฉัน ฉันคงรู้สึกแปลกๆที่การขอแต่งงานของฉันกลายเป็นเรื่องสาธารณะเช่นนี้ เอาเถอะ คนเราย่อมมีมุมมองไม่เหมือนกันอยู่แล้ว

ถ้าคุณไปถามความรู้สึกของคนที่กำลังจะแต่งงาน ทุกคนย่อมจะบอกว่ารู้สึกดีมีความสุขทั้งนั้น

สำหรับฉัน มันเหมือนกับการถามความรู้สึกของคนที่กำลังจัดกระเป๋าเพื่อที่จะไปท่องเที่ยวว่า การเดินทางเป็นอย่างไร สนุกมั้ย

สิ่งที่ตอบล้วนแต่เป็นสิ่งที่นักเดินทางเพียงแต่คาดหวังว่า อืม คิดว่ามันคงราบรื่นนะ อากาศคงจะดีนะ หวังว่าคงจะสนุกนะ

มันหาคำตอบอะไรจริงๆไม่ได้หรอก ก็เพราะการเดินทางมันยังไม่ได้เริ่มต้นเลยนะสิ

---------------------------------------------------------
ฉันได้หนังสือต้องห้าม Thaksin:Where are you? มาอ่านหลายวันแล้ว

อืม ฉันไม่ค่อยสนใจประเด็นการเมืองเท่าไร แค่มีเรื่องนึงที่ฉันอ่านแล้วรู้สึกประทับใจ คือเวลาที่คุณทักษิณพูดถึงความผูกพันที่มีต่อคุณหญิงพจมาน

คำพูดไม่ได้หวานอะไรมากมาย แต่ก็ทำฉันประทับใจจนเก็บไปคิดเลยว่าในโลกนี้จะมีคนที่รู้สึกกับเราอย่างนี้บ้างรึเปล่าเนี่ย

เหมือนกับฉันได้ฟังเรื่องเล่าจากนักเดินทางผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวมามาก ถึงการเดินทางอันน่าจดจำของเขา ฟังแล้วมันตราตรึงในจิตใจดีเหลือเกิน

ฉันคิดว่า ความรักจะเริ่มต้นอย่างไรไม่สำคัญ สำคัญที่ว่ามันดำเนินไปอย่างไรมากกว่า

เพราะเหตุนี้ละมั้ง ฉันถึงไม่ค่อยตื่นเต้นกับการจัดกระเป๋าเดินทางเท่าไร ^^